De hype voorbij
Er was een tijd dat ieder dorp zijn eigen platenzaak had. De zoon van de bakker trouwde met de dochter van de molenaar en in de lente huppelden zij hand in hand door velden met bloemen. En net zoals mannetjesvogels hun beoogde partner het mooiste nestmateriaal aanbieden, stond ‘zullen wij plaatjes draaien op mijn kamer’ synoniem voor …Enfin, menigeen is onder een pick-up naald verwekt. Elpees zijn wat in onbruik geraakt aan het begin van dit nieuwe Millennium. Volgens de media waren er betere media; je was een dinosauriër als je nog ‘zo’n ding’ had – en even later bestonden platen al niet meer. Dacht men. Platen gingen ondergronds.
Totdat aan de randen van de veenbrand van het nieuwe medium de boel wat begon te doven. Er woedde een tijd een strijd tussen betaald en onbetaald downloaden, steeds meer mensen erkenden dat je dan nog steeds ‘niets hebt.’ De Plaat werd door de marketing machine afgestoft en gepresenteerd als hip. Matthijs van Nieuwkerk hield in De Wereld Draait Door steevast een LP omhoog als een band zich 75 seconden in het zweet werkte. Platenspelers werden weer van zolder gehaald en ‘ik heb het altijd al gevonden.’
Stel je eens voor dat met de verbrandingsmotor net zoiets gebeurt? En dat uw dikke Tesla hetzelfde lot beschoren is als de CD? Dat de elektrieke leasebakken langzamerhand uit het straatbeeld verdwijnen. Laten we erkennen dat die groene revolutie een gotspe is, gefabriceerd door de auto-industrie. Dat kinderarbeid in de kobaltmijnen eigenlijk niet kan. Het is ‘greenwashing’ wat uw werkgever doet, PR van een meelijwekkend doorzichtige soort, waar we hopelijk met zijn allen straks op terugkijken als ‘Een Laatste Poging.’
We kunnen het ons nu nauwelijks voorstellen: fast forward naar een betere wereld – over twintig jaar of zo – waarin weer schoorvoetend benzinestations verschijnen. Trendsetters, jong en hip – en zij die een goede antenne hebben – die elkaar ontmoeten bij het tanken, een koffietje doen bij de pomp. Wat hadden we het toch gemist die kruidige gehaktstaaf als guilty pleasure onderweg, het wiedergutmachungsbosje voor de vrouw, éénmaal per maand op een vrijdag.
Bands die optreden in shirts met het Shell logo. BP staat synoniem voor Better Planet?
Of gaan we voor dat beeld van velden met bloemen?